In allerlei fases van hun leven en loopbaan komen mensen bij mij of collega (loopbaan)coaches terecht. Soms vrijwillig en soms ook niet. Meestal weloverwogen en goed getimed. En soms ook niet. En soms komen mensen op een punt dat ze eigenlijk heel hard hulp nodig hebben maar dat niet durven (of kunnen) toegeven.
De laatste jaren zie ik steeds vaker mensen die net een paar stappen te laat zijn en waarbij wanhoop is toegeslagen.
De wanhoop omdat de stap zelf niet gepland was, vanwege onverwachts ontslag of een burnout die je zelf nooit ziet aankomen totdat het te laat is of de economische situatie van de afgelopen jaren.
De wanhoop omdat de arbeidsmarkt in de 21e eeuw zo sterk veranderd is en de regels, etiquette, procedures en overtuigingen bij alle partijen nog passen bij de arbeidsmarkt van de 20e eeuw.
De toenemende wanhoop omdat het maar niet lukt en de afwijzingen en teleurstellingen zich opstapelen. Solliciteren op zich is al een spannend spel, je incasseringsvermogen moet daar goed bestand tegen zijn.
De wanhoop omdat je een stapeling van problemen hebt. Een financieel probleem door langere periode van baanloosheid, persoonlijke of psychologische problemen doordat wij mensen nu eenmaal dingen meemaken die niet leuk zijn, zoals het verlies van een geliefde, relatie of je gezondheid.
En dus steeds vaker een combinatie van bovenstaande situaties.
Wanhoop en solliciteren zijn geen vriendjes van elkaar, misschien zelfs vijanden maar ze moeten wel samenwerken om weer in een opwaartste spiraal te komen.
Hoe kun je toch hoopvol profileren als je wanhopig moet solliciteren?
Het lijkt soms wel of je in de nachtmerrie-versie zit van Domino Day, heb je net een paar steentjes weer keurig teruggezet, land er een vliegje op en stort de hele boel weer in. Zelfs de kleinste tegenslag zet je weer een paar stappen terug.
Kleine stapjes voorwaarts maken en niet alle dominostenen tegelijkertijd willen neerzetten helpt. Doe een stukje hier en een beetje daar (een stuk verderop zodat niet alles weer instort) en pak de dingen op, op die momenten dat je de energie er voor hebt. Al is het maar een kwartiertje. maar blijf in beweging.
Vergelijk jezelf in jouw lift op de begane grond niet met de ander die al op de dertigste etage zit.
Makkelijk praten? Nee, ik weet zelf uit ervaring hoe het is om te (moeten) solliciteren of profileren op momenten dat je gewoon niet in staat bent om positiviteit uit te stralen. Zelf heb ik te maken gehad met burnout, ontslag, financieel tegenslag, verlies en angst. Soms tegelijk en soms achter elkaar door.
En toch moet je door. Niet bij de pakken neerzitten en gebruik maken van je natuurlijke veerkracht.
Maar dan heb je soms andere begeleiding nodig dan je denkt. Wanhopig solliciteren gaat echt niet beter als je je cv ineens creatief vormgeeft of die laat pimpen of nakijken door een ander.
Om hoopvol de volgende stap te maken, mag je het jezelf gunnen om nu even boos, verdrietig of teleurgesteld te zijn. Dat mag er zijn. Maar neem de emotie niet mee op sollicitatiegesprek.
Om hoopvol een volgende stap te maken, mag je zelf bepalen welke stap voor jou nu nuttig èn haalbaar is. Dat betekent dat slechts één traptrede al een kleine beweging is naar de eerste etage maar dat de dertigste etage nog even niet in zicht is en dat hoeft ook niet.
Om hoopvol een volgende stap te maken, vergelijk je jezelf niet met anderen, maar alleen met hoe jij zelf tot nu toe progressie hebt gemaakt in jouw situatie.
Om hoopvol een volgende stap te maken, mag je ook hulp vragen. Van je omgeving, van lotgenoten of van professionals die jou graag op weg helpen.
Om hoopvol een volgende stap te maken, moet je, nee, mag je je ook kwetsbaar opstellen. Om vervolgens weer de focus te leggen op de kracht die jou blijkbaar toch iedere dag weer overeind houdt en verder brengt.
Om hoopvol de volgende stap te maken, mag je natuurlijk best af en toe praten over je problemen. Maar weet ook dat je van praten over mogelijke oplossingen meer nieuwe inzichten en zin krijgt om verder te gaan en nieuwe dingen te proberen.
Om hoopvol een volgende stap te maken, moet je wel een stap maken. Blijf in beweging en al is het maar een mini stapje, het is er toch één in de goede richting.
Om hoopvol een volgende stap te maken, mag je dit stuk delen om te ontdekken dat je echt niet de enige bent die in een schijnbaar wanhopige situatie zit.
Ik help je graag bij die volgende stap, of dat nu een kleine of een grote is, maar ik doe het altijd hoopvol en op het tempo dat bij je past. Jij stuurt en bepaalt het doel, ik zorg voor de route, de brandstof en het nodige vuur.
Afgesproken?
Of maak nu een afspraak via de contactpagina.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Deze blog verscheen eerder op Linkedin.
0 reacties