In de vroege jaren vijftig, toen mijn vader zijn eerste baan vond, was de arbeidsmarkt vrij simpel. Die bestond grotendeels uit blanke mannen die kostwinner waren en vooral hun handen uit hun mouwen staken en verder weinig andere motieven hadden dan dat. Meestal liep je op nog jonge leeftijd een bedrijf binnen en bleef je daar tot je pensioen. De concurrentie was niet groot, netwerken was lokaal (de bakker op de hoek, familieleden of de buurman) en een -handgeschreven- sollicitatiebrief kwam niet op een grote stapel, werd bovendien nog echt met aandacht gelezen en persoonlijk beantwoord.
Tegenwoordig is de arbeidsmarkt veel ingewikkelder.
De beroepsbevolking (V/M) is veel diverser, sollliciteren is een beroepsvaardigheid die iedereen moet beheersen naast het vakinhoudelijke gedeelte en netwerken gebeurt op heel veel verschillende manieren, offline en online. De concurrentie is groot: er zijn heel veel mensen die hetzelfde “trucje” kunnen als jij, ze komen niet eens uit dezelfde buurt of de regio (of land) en soms is je concurrentie niet eens meer een mens, maar een robot of slimme software.
En…. iedereen heeft tegenwoordig een verhaal dat verteld moet worden.
Want steeds vaker is de “backstory” van een sollicitant niet meer standaard: school, opleiding, werk, klaar. De werknemer van nu heeft meerdere opleidingen, meerdere werkgevers, meerdere functies en meerdere transities en levenservaringen opgedaan en dit ook nog eens op een steeds jongere leeftijd.
En dus zijn cv’s ook ingewikkelder en diverser, het zijn kleine levensverhalen op zichzelf.
De sollicitant van de 21e eeuw is al lang niet meer alleen die blanke mannelijke kostwinner, maar een -alleenstaande- vrouw, een banenstapelaar, een tweede of derde generatie immigrant, een zzp-er of kantoornomade, een parttime vader, een post-burnout professional, een ex-vluchteling of een “love-expat”. En dat doet er toe.
Schreef je vroeger op je cv alleen over het WAT (opleiding, ervaring, kennis en kunde), vandaag zul je je daarop niet meer kunnen onderscheiden van je tienduizenden vakgenoten. Het HOE en het WAAROM is steeds vaker wat het verschil maakt. En dat hoort ook bij jouw profilering.
Toch solliciteren, selecteren en communiceren we in deze (tot nu toe zeer roerige) 21e eeuw nog wel vaak op de ouderwetse manier, over en weer. Algemene tips over solliciteren, het cv en online netwerken daar wordt flink in gegrossierd, maar “algemeen” en “standaard” werkt niet meer voor zo’n diverse groep werkzoekenden. De techniek van het solliciteren is een basisvaardigheid die iedereen moet beheersen. Daarnaast moet je als professional weten wat jou onderscheidt, je daarin in blijven ontwikkelen met één been in je baan en de andere in de arbeidsmarkt.
Een sollicitant van de 21e eeuw:
♦ is er geen van dertien in een dozijn
♦ heeft zijn of haar eigen verhaal
♦ durft zichzelf te laten zien
♦ heeft “in between jobs” misschien wel een veel drukkere baan
♦ past zich steeds weer aan aan een veranderende arbeidsmarkt
♦ blijft toch expres zichzelf…
♦ solliciteert met zijn of haar hart!
Tijd voor een andere aanpak dus? Ik help je graag om je weg te vinden in de arbeidsmarkt van de 21e eeuw, solliciteer met je hart en laat dat zien!
Met je cv en zelfs met je Linkedin profiel (of alleen al de headline) kun je het verschil maken door iets van jouw verhaal te vertellen. Zo maak je solliciteren weer persoonlijk!
Ben jij er klaar voor? … start Making Sense en neem contact op voor de mogelijkheden!
0 reacties