“Defining moments” in je loopbaan

11 september 2014

life is what happens

Het is al weer 11 september.  Een datum die veel betekenis heeft en in 2001 een keerpunt was, een “defining moment”, voor de hele wereld!
Daarom herpubliceer ik op mijn nieuwe website deze blog van 5 jaar geleden.

11 september 2009: Ik moest er vanmorgen aan denken, want voor mij betekent het ook dat het dus bijna 8 jaar geleden is, dat ik een “defining moment” meemaakte. Dat was het moment dat mijn idee voor Making Sense werd geboren.

Ik weet nog precies hoe mijn dag verliep op 11 september en zelfs nog wat ik droeg. Ik werkte bij Symantec als HR Representative. Een Amerikaanse software ontwikkelaar, vooral bekend van de Norton Antivirus Software, met een mooie visie op leiderschap en een sterke branding. Ik had die dag sollicitanten, dus droeg ik mijn nette, grijze “business suit”.

Een collega kwam binnen en vertelde dat er een vliegtuigje tegen het WTC was aan gevlogen. Daarbij moesten we eerst nog denken aan een verdwaalde sportvlieger die op een jammerlijke manier achter zijn vergissing was gekomen, want wat kon het anders zijn. Totdat veel van onze Amerikaanse collega’s ineens één voor één verdwenen naar de boardroom, waar we een verbinding hadden met CNN. Toen ik uiteindelijk dan ook maar eens polshoogte ging nemen, werd het duidelijk dat dit meer was dan een ongeluk. Het was heel bizar en enorm aangrijpend.

De aanwezigheid van huilende Amerikaanse collega’s staat in mijn geheugen gegrift. De rest van de dag ging als een film aan me voorbij.

Voor ons bedrijf, een Amerikaans boegbeeld in Silicon Valley met een klein kantoor in het WTC,  was de impact heftig.  Beveiliging, ook van software, hardware en content, werd ineens een hot item. De bedrijfvoering van Symantec werd anders en een paar maanden na deze gebeurtenis werd besloten om het Nederlandse kantoor na 11 jaar te verplaatsen naar Ierland. De HR afdeling ging niet mee.
Ik raakte mijn baan kwijt door die reorganisatie…

 

Een nieuw loopbaanpad

En dat was dus een defining moment voor mij in mijn loopbaan. Ik verloor niet zo maar een baan, maar de leukste baan die ik tot dan toe had gehad, een droombaan! Zowel de organisatie, de mogelijkheden om me daar te ontwikkelen als de inhoud van de functie, het paste zo lekker bij mij. Toch nam mijn mooie geplande loopbaanpad daar een afslag…  Alles waar ik in die periode daarna op solliciteerde, haalde het bij lange na niet bij die droombaan. Mijn motivatie was slecht en mijn sollicitatiegesprekken verliepen moeizaam: ik kon mezelf maar slecht verkopen. Ik kreeg begeleiding van een outplacementbureau maar dat stukje persoonlijke coaching bij het solliciteren ontbrak in het traject.
Toen is mijn idee voor Making Sense ontstaan.  Vooral omdat ik zelf ineens merkte hoe moeilijk het is om jezelf te verkopen als sollicitant als je niet in goede doen bent. Ook heb ik in die periode geleerd hoe belangrijk netwerken is en hoe goed ik daar in was.

Personal Branding

Ik ben uiteindelijk goed terecht gekomen bij IKEA, maar na bijna 3 jaar bleek mijn droom, om met Making Sense aan de slag te gaan te sterk en ben ik in 2005 voor het eerst gestart met Making Sense. Daar kon ik mijn draai goed vinden en met het gedachtengoed van o.a. Tom Peters over personal branding ben ik helemaal in flow gekomen.
Dat is namelijk precies wat ik nodig had om mijn “boodschap” te verspreiden: Ontdek wie je bent en wees het dan expres!
Het gekke is dat dat soort momenten als mijlpalen in je leven blijven staan. Ik weet nog wat er op het nieuws was, wat ik droeg en met wie ik was.
Voor mij zijn dat: 11 september 2001, 3 april 2002 (bericht van ontslag) en 29 januari 2004 (start bezinningsperiode) en 16 juli 2006 (geboorte zoon) en 8 augustus 2008 (officiële herstart Making Sense) van die data die in mijn geheugen en in mijn loopbaan gegrift staan.

 

  Wat deed jij op 11 september en heeft het iets in je leven veranderd?
  Welke defining moments heb jij meegemaakt?
  Zou je leven anders verlopen zijn zonder die ervaring?
  Wat heb je er van geleerd?

 

Tessa Faber

Andere verhalen

Groeien en bloeien…

Groeien en bloeien…

Zowel ikzelf, als mijn bedrijf, als mijn website zijn enorm aan het veranderen. Transformatie. Ik zit in een periode waarin ik oude dingen schrap, zoals mijn oude manier van loopbaancoaching met de personal branding van de buitenkant, maar nieuwe dingen toelaat zoals...

Lees meer
Prikkels!!!

Prikkels!!!

Als je wilt weten hoe overprikkeling voelt voor een erg gevoelig kind, dan zegt deze foto alles... Ik was drie jaar en we gingen we voor het eerst op vakantie. Naar Blanes, Spanje.Ik was nog enig kind.Deze vakantie. Ik droom er nu nog over en kan me bijna alle...

Lees meer
Generaties

Generaties

Door allerlei "toevallige" 🤷🏼‍♀️ omstandigheden dit jaar, werd het tijd voor mij om mezelf en mijn spoken weer eens in de ogen te kijken.Dit jaar had ik het bedriegersfenomeen, ook wel imposter syndroom als mijn thema uitgeroepen. En mijn eigen en nogal onvoorspelbare...

Lees meer
Er was eens een meisje en ze leerde nog lang en gelukkig…

Er was eens een meisje en ze leerde nog lang en gelukkig…

"𝓞𝓷𝓽𝓭𝓮𝓴 𝔀𝓲𝓮 𝓳𝓮 𝓫𝓮𝓷𝓽 𝓮𝓷 𝔀𝓮𝓮𝓼 𝓱𝓮𝓽 𝓭𝓪𝓷 𝓮𝔁𝓹𝓻𝓮𝓼!" Toen ik een klein meisje was, wilde ik juf worden. En stewardess. ✈ En showdanseres bij Willem Ruis. Ik ging op ballet maar ik was niet per se sierlijk, eerder wat clownesque 🤡 met mijn hypermobiele ledematen die alle...

Lees meer
Welk jeugdverhaal is kenmerkend voor jou?

Welk jeugdverhaal is kenmerkend voor jou?

Ik zag deze week op Twitter een leuke, prikkelende vraag van een Amerikaanse: "What is your most 'on brand story' from your childhood?"  Eigenlijk is dat één van de belangrijkste vragen die ik ook stel in mijn Masterclass "Solliciteren met STORY!-telling"  op...

Lees meer
Waarom navelstaren goed voor je is…

Waarom navelstaren goed voor je is…

Deze maand is het vijftien jaar geleden dat ik begon met navelstaren. Nee, dat is niet waar, dat deed ik eigenlijk al veel langer, zo’n beetje mijn hele leven, maar dan in de negatieve zin van het woord. Als sensitief persoon met een sterk talent voor introspectie (ik...

Lees meer

Reageer

3 Reacties

  1. Sandra

    Op die bewuste 11 september werkte ik bij IBM en zat ik die week op kantoor in Parijs. Sterker nog, ik vloog die dag terug naar NL.

    Ik was nog in het hotel toen mijn manager belde met de vraag of ik het nieuws had gezien. Nee dus, maar daarna ging alles in een stroomversnelling. Amerikaanse collega’s moesten worden opgespoord, lijsten doorsturen naar de VS en ondertussen wel op weg naar het vliegveld om mijn vlucht te halen.

    Geen persoonlijke verliezen binnen het team, maar de kleine business lounge was in tegenstelling tot de stilte die er normaal heerst nu één gesprek.
    Rare situatie, bijzondere herinnering.

    Antwoord
  2. Pauline

    9/11 dat was inderdaad nog al een impact. Ik was aan het werk, ik werkte toen als Rayon verzekeringsadviseur bij ABN AMRO en iedereen kwam bij elkaar in de kamer van de directeur om naar de beelden te kijken. De hele dag verder in een soort surrealistisch gevoel doorgebracht, want het voelde zo dichtbij , maar het was letterlijk 1000-en kilometers bij ons vandaan.

    Vlak daarna kwam er een heel grote reorganisatie bij ABN AMRO en kon ik vertrekken, dat was ook heftig. Maar op dat moment heb ik daar nog niet veel van geleerd. Ik was jong en pas net een jaar van school af.

    Een behoorlijk lange rij werkgevers kwam erachteraan. Allemaal in de verzekeringen. Ik heb in die branche eigenlijk alles wel gezien. En nergens was ik op mijn plek. Dat is niet goed voor je eigenwaarde. In deze periode van ongeveer 10 jaar ben ik getrouwd en hebben we 2 jongens gekregen.

    Mijn grootste turning point is wel mijn ontslag bij AEGON, dat ging op een voor mij heel nare manier. Intussen was mijn oudste zoon 6 en liep hij nogal vast op school. Enorme schok, hij bleek hoogbegaafd en hè: ik ben het zelf ook. Oké dat was een “earth shaking experience” kan ik je wel vertellen! Ben je 38 en dan kan je jezelf compleet opnieuw gaan uitvinden. Dat zorgt ook voor een enorm rouwproces, alles waarvan je dacht dat je het zeker wist, blijkt ineens totaal anders te zijn.

    En waar ik ook steeds meer achterkwam: Ik wist niet waar ik nu echt goed in was. Wat zijn mijn talenten eigenlijk? waar wordt ik nu echt blij van?

    Daar ben ik nu wel achter en ik heb besloten om daarmee ook mijn geld te gaan verdienen. Dus 1-9-2014 is voor mij nu weer een enorm keerpunt: ik ben aan de slag als KernTalentenanalist en ga hiermee (hopelijk) veel mensen ook hun kracht, namelijk hun KernTalenten, helpen ontdekken!

    Antwoord
  3. Tessa Faber

    Dank je dames dat jullie dit hebben gedeeld… mooi!

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.