Hoe krijg ik jou (weer) in beweging?

๎‚Š
๎ซ

16 maart 2018

๎ฆ

Wat heb ik toch een ontzettend interessant vak, ik voel me soms net Sherlock Holmes…

Deze week begon ik aan een aantal nieuwe loopbaantrajecten en dat is iedere keer weer spannend.

Natuurlijk is dat heel spannend voor degene die aan loopbaancoaching begint, maar ook voor mij begint dan weer een proces dat best wat weg heeft van detectivewerk. Vragen stellen, observeren en verwachtingen peilen: wat is de vraag van deze persoon eigenlijk en aan welk radertje moet ik straks draaien om de boel in beweging te krijgen en die grote wiel aan het einde van het proces in de juiste stand te krijgen zodat het kwartje valt….

Toevallig (of niet?) heb ik als cliรซnten heel vaak vakgenoten (loopbaanprofessionals, hr adviseurs of “aanpalend”) met een hoge mate van zelfinzicht en zelfsturing. Heerlijk vind ik dat. Soms is het dan alleen maar nodig om dat radertje aan te wijzen en gaat de coachee er zelf aan draaien en mee experimenteren. Maar niet iedere coachee is al zo wijs…

En wat verwacht iemand van een coach: een duidelijk advies, deskundige hulp, een aardige maar stevige schop onder de kont, een luisterend oor, of heeft iemand zelf totaal nog geen idee wat hij/zij eigenlijk nodig heeft? Of denkt dat wel te weten, maar heeft een grote blinde vlek die nog niet zichtbaar is. #deuh

En daarom is het vak van loopbaancoach zo leuk voor een multitaltent want het is iedere keer weer afwachten hoe de puzzel van radertjes er uit komt te zien. Is het adviseren, begeleiden, coachen, soms zelfs een klein beetje cognitieve therapie, bewustwording of het trainen van vaardigheden, etc…

Iedere loopbaancoach heeft natuurlijk zijn eigen voorkeur voor een bepaald repertoire en een bepaald type coachee.

En zelf had ik de laatste tijd een beetje last van mijn eigen blinde vlek: ik zie meestal redelijk snel wel radertje ik moet hebben, maar is dat voor de coachee zelf nog een paar stappen te ver. En omdat ik graag mooie resultaten wil bereiken met mijn coachees en ik van nature een hele snelle denker en doener ben, dan werk ik soms te hard of te snel. Dus moet ik mijn radertjes ook weer even afstellen en wat meer achterover leunen zodat de beweging bij de ander start, in plaats van andersom.

Daarom moet ik er zelf af en toe echt bij stil staan, wat mijn vak voor mij betekent. Ik neem mijn vak namelijk heel serieus maar mijzelf als radertje soms wat minder. En eigenlijk is dat wel goed, want zo belangrijk hoor ik mezelf ook niet te vinden. Het is uiteindelijk degene die bij mij komt, die het werk moet doen. En het mooie is: ik kan na 10 jaar zeggen dat het bij ieder traject weer een verrassing is, wat voor kwartje er uit komt. Soms valt dat kwartje ook pas ver na de coaching. En soms valt het al in een eerste gesprek.

Ik volgde zelf ruim 14 jaar geleden mijn eigen eerste coachtraject en de kwartjes vallen sindsdien met enige regelmaat nog steeds, en hard of pijnlijk soms.

Coaching is soms lastig uit te leggen aan anderen, omdat ik zo veel petten op kan zetten, maar zo af en toe helpt het dan als ik het in een metafoor, zoals deze radertjes, kan verpakken.

Dus: hoe denk jij dat jouw radertjes het beste in beweging komen en het kwartje bij je valt? Als je dat wilt ontdekken, ben je van harte welkom om samen met mij te gaan puzzelen en detective te spelen!

Ontdek wie je bent en beweeg dan expres!   Ik geef je graag een zetje!

Tessa Faber

Andere verhalen

Groeien en bloeien…

Groeien en bloeien…

Zowel ikzelf, als mijn bedrijf, als mijn website zijn enorm aan het veranderen. Transformatie. Ik zit in een periode waarin ik oude dingen schrap, zoals mijn oude manier van loopbaancoaching met de personal branding van de buitenkant, maar nieuwe dingen toelaat zoals...

Lees meer
Prikkels!!!

Prikkels!!!

Als je wilt weten hoe overprikkeling voelt voor een erg gevoelig kind, dan zegt deze foto alles... Ik was drie jaar en we gingen we voor het eerst op vakantie. Naar Blanes, Spanje.Ik was nog enig kind.Deze vakantie. Ik droom er nu nog over en kan me bijna alle...

Lees meer
Generaties

Generaties

Door allerlei "toevallige" ๐Ÿคท๐Ÿผโ€โ™€๏ธ omstandigheden dit jaar, werd het tijd voor mij om mezelf en mijn spoken weer eens in de ogen te kijken.Dit jaar had ik het bedriegersfenomeen, ook wel imposter syndroom als mijn thema uitgeroepen. En mijn eigen en nogal onvoorspelbare...

Lees meer
Er was eens een meisje en ze leerde nog lang en gelukkig…

Er was eens een meisje en ze leerde nog lang en gelukkig…

"๐“ž๐“ท๐“ฝ๐“ญ๐“ฎ๐“ด ๐”€๐“ฒ๐“ฎ ๐“ณ๐“ฎ ๐“ซ๐“ฎ๐“ท๐“ฝ ๐“ฎ๐“ท ๐”€๐“ฎ๐“ฎ๐“ผ ๐“ฑ๐“ฎ๐“ฝ ๐“ญ๐“ช๐“ท ๐“ฎ๐”๐“น๐“ป๐“ฎ๐“ผ!" Toen ik een klein meisje was, wilde ik juf worden. En stewardess. โœˆ En showdanseres bij Willem Ruis. Ik ging op ballet maar ik was niet per se sierlijk, eerder wat clownesque ๐Ÿคก met mijn hypermobiele ledematen die alle...

Lees meer
Welk jeugdverhaal is kenmerkend voor jou?

Welk jeugdverhaal is kenmerkend voor jou?

Ik zag deze week op Twitter een leuke, prikkelende vraag van een Amerikaanse: "What is your most 'on brand story' from your childhood?"ย  Eigenlijk is dat รฉรฉn van de belangrijkste vragen die ik ook stel in mijn Masterclass "Solliciteren met STORY!-telling"  op...

Lees meer
๏ปฟWaarom navelstaren goed voor je isโ€ฆ

๏ปฟWaarom navelstaren goed voor je isโ€ฆ

Deze maand is het vijftien jaar geleden dat ik begon met navelstaren. Nee, dat is niet waar, dat deed ik eigenlijk al veel langer, zoโ€™n beetje mijn hele leven, maar dan in de negatieve zin van het woord. Als sensitief persoon met een sterk talent voor introspectie (ik...

Lees meer

Reageer

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.