Succesvol (en) expres jezelf zijn!

Expres jezelf:  wat is mijn succesformule?

Toen ik onlangs een artikel uit het NRC over zelfpromotie deelde op Linkedin, vroeg iemand mij om mijn succesverhaal eens te delen. Succesverhaal, dacht ik?  Heuh?  Ik doe gewoon dingen , maar succes, neh…

Een paar dagen later belde iemand mij en die vroeg me iets vergelijkbaars.  Hoe houd je het vol, wat is jouw succesformule als ondernemer met extra balast?  Op dat moment kroop ik net uit de lappenmand, dus ik vond het een grappig getimede en dus ook hele passende vraag. Want als je het hebt over zelfpromotie laat ik natuurlijk ook soms een andere buitenkant zien dan de echte binnenkant. En de afgelopen weken kwamen er wel meer speldenprikjes, zoals deze prachtige blog met de vraag wanneer je eigenlijk succesvol bent als ondernemer: als je bakken met geld verdient, of als je iets doet vanuit je hart in volle overgave, dat gezien en gewaardeerd wordt en een verschil maakt.  Volgens die laatste definitie voel ik me dus in ieder geval zeker succesvol.

Wat is succes voor mij?

Ik ben van nature altijd bezig geweest om veel te diep na te denken over wie ik nu ben en wat ik van de wereld vind. In de afgelopen decennia heb ik ontdekt wie ik ben en probeer dat nu expres te zijn.  Dat is voor mij succes.  En dat kost moeite, nog steeds. Daar heb je doorzettingsvermogen voor nodig, iets wat ik in loondienst absoluut niet had. Daar moet je behoorlijk eigenwijs voor zijn, iets dat mij vroeger bijna alleen maar in de weg zat.  En je moet durven kiezen.  Voor jezelf.  Ook als dat soms betekent dat je tegen de stroming in moet zwemmen en het gevoel hebt dat je dus de verkeerde kant op gaat.

Wat is dat, expres jezelf zijn? 

Uiteraard is dat voor iedereen anders, ik vertel graag welk pad ik zo’n beetje heb bewandeld.  Ik heb vele afkortingen uitgeprobeerd de afgelopen 12 jaar.  Vooral  op zoek naar een verklaring voor wie en hoe ik ben, voor mijn bore-out / burnout in 2004 en voor mijn moeite om o.a. te wortelen als werknemer.  Als eerste bleek HSP (hoogsensitief persoon) erg goed bij mij te passen. Wat een openbaring! En ook, geweldig:  er bleken nog meer “gekken” te zijn zoals ik en daar was de verbinding die ik zocht. Ik ontmoette zo zelfs mijn man.  Maar als extraverte variant bleef er toch iets knagen. Een paar jaar later kreeg mijn broer de diagnose ADHD. Eerst vond ik dat maar belachelijk. Na (zelf)onderzoek bleek ik me te herkennen in bijna alles….  Maar hé, ik red me aardig dus een diagnose uit een boek met stoornissen -ik voel me immers niet ziek- vind ik niet nodig.  Toen bleek in de afgelopen jaren dat ik op een natuurlijke manier erg veel aansluiting vond bij een andere groep, hoogbegaafden. En oh, wat is HB een beladen afkorting zeg. Hoogbegaafd, ik? No way!  Ik ben gezakt op wiskunde, vind rekenen en alles met getallen stom, studeren saai en maakte mijn (drie hbo-) opleidingen net niet helemaal af. Ik doe dagelijks echt hele domme dingen. En ik scoor op de traditionele IQ testen net iets onder die magische grens van 130, waarschijnlijk verklaarbaar omdat…  hee, een vlinder….     
Test: saai, stilzitten, rekenen, stomme vragen beantwoorden, blegh… ik wil dingen doen en vooral in beweging blijven. En als ik dingen doe, dan doe ik dat vooral het liefste op mijn eigen manier en ik wil vooral dingen scheppen en zelf verzinnen.  “Zelluf doen” en vooral niet de status quo voor lief nemen. Als ik iets nieuws wil, dan leer ik het mezelf gewoon. Als ik iets doe, doe ik het ook nog retesnel.  Mijn hele leven het ik al het gevoel dat de wereld om me heen op slow-motion stand staat… maar goed, ik dwaal af… 😉

Er zijn vast nog wel meer afkortingen te vinden (oh ja, de ENFP van de MBTi) om duidelijk te maken hoe ik in elkaar zit. Voor mij vielen er steeds meer puzzlestukjes in elkaar.  Ik krijg daarmee mijn eigen gebruiksaanwijzing steeds helderder.  Maar liever wil ik er mee ophouden, met die labels en afkortingen. Ik houd niet zo van hokjes, wel van hartjes.

Inmiddels heb ik heel veel vergelijkbare mensen om me heen verzameld de afgelopen jaren, sinds ik doe wie ik ben. Soort zoekt soort.  Ik voel me nu helemaal niet meer raar of anders. Bovendien ben ik nu zo geworteld dat ik groei en bloei… daarom wil ik onder maar één afkorting bekend staan, T.E.S.S.A.:  Talentenvertaler, Eigen-zinnig, Sensitief, Snel en Authentiek (ook wel Altijd expres mijzelf).  De afkorting blijft hetzelfde, de inhoud, emotie of woorden die erbij horen, veranderen per levensperiode, maar ik blijf natuurlijk altijd Tessa.

“Als ik mezelf voorbij loop, dan zwaai ik wel altijd even”

En dat betekent ook dat ik regelmatig in mijn eigen valkuilen loop, wie niet?  Dat ik mezelf ook heel erg goed voorbij kan lopen. Dat ik me vreselijk kan opwinden over dingen waar andere mensen hun schouders over ophalen of niet eens over nadenken.  Dat ik als ondernemer helemaal tot mijn recht kom maar mezelf ook regelmatig verwens: werkte ik maar gewoon bij de HEMA.  En dat ik na zo’n “HEMA-dip”, inclusief panische overlevingsstrategieën ingezet te hebben,  ineens weer een enorm vat creativiteit en zelfwaardering aanboor.

Dan realiseer ik me weer dat ik een succesvol ondernemer ben. Op 8-8 bestaat Making Sense zelfs al 8 jaar, als ondernemer heb ik de economische crisis (ok, met hangen en wurgen) dus overleefd.

Ik doe dat op mijn eigen manier en vrij organisch en ik weiger in die “multilevelcoachingsfuik” te belanden.

De periodes dat  het minder gaat accepteer ik en geniet volop van tijden dat het hysterisch goed gaat.
Persoonlijke balans vinden en financiële rust? Ja, graag! Tegelijkertijd realiseer ik me dat ik dat na een maandje kabbelen waarschijnlijk weer oersaai ga vinden en ik weer ga bokken!

Sparen voor mijn  pensioen? Ik geniet liever van het leven zoals het nu is. Ik houd van mijn werk en de kans is groot dat als ik later groot ben, de wereld er heel anders uit ziet. En van niets doen, dat mag inmiddels blijken, word ik doodongelukkig dus ik blijf toch wel “dingen doen”.

Ik houd van mijn hoge pieken en ik haat mijn dalen maar omarm ze altijd als een periode waarin ik weer een stukje meer expres mezelf wordt.

Zelfwaardering als springplank! 

Is dat dan misschien mijn “succesformule”:  steeds weer opnieuw mijn kompas gebruiken als ik het pad even kwijt ben en dan weer terug stuiteren (bouncen) naar datgene waar ik blij van wordt: expres mezelf zijn en “dingen” doen?  Voor mij inmiddels een hele logische cyclus, ook al herken ik soms de tekenen pas na afloop.

In de loopbaancoaching met mijn cliënten gebruik ik dan ook altijd deze “spiraal” van expres jezelf zijn: van zelfkennis naar zelfontplooiing. Een cyclus die ook betekent het dat je steeds weer herijkt, af en toe die valkuil weer tegenkomt, maar er ook overheen springt, jezelf weer beter leert kennen en dan weer een groeispurt maakt!
Uiteindelijk wordt je er steeds beter in, expres jezelf zijn: je moet er expres op oefenen!

En natuurlijk zijn mijn cliënten allemaal verschillend en heel uniek , ik herken mijzelf er vaak in en kan met mijn voorsprong in deze cyclus inspireren en motiveren en even een rustpunt zijn. Ja echt…  😉

Als je het dus over personal branding en zelfpromotie hebt:  je kunt jezelf pas “verkopen”, als je het zelf gelooft en je jezelf waardeert. Dat is inderdaad iets heel anders dan “opscheppen” of jezelf op de borst slaan.

Kortom:  ontdek wie je bent en wees het dan expres!