Deze maand is het vijftien jaar geleden dat ik begon met navelstaren.
Nee, dat is niet waar, dat deed ik eigenlijk al veel langer, zo’n beetje mijn hele leven, maar dan in de negatieve zin van het woord.
Als sensitief persoon met een sterk talent voor introspectie (ik houd van positieve framing 😉 ) deed ik dat eigenlijk al mijn hele leven. Vooral bij iedere tegenslag of mislukking ging ik eens even fijn kijken wat er allemaal mis was met mij en hoe anderen veel beter waren in alles. En ik kan je vertellen dat dat niet goed is voor je zelfvertrouwen en zelfwaardering.
Op zich niet zo’n wonder dus dat ik al een paar keer een flinke deuk in mijn loopbaan en zelfvertrouwen opliep.
.
Context = alles!
Zo had ik het vanmorgen toevallig nog even kort met mijn “businesscoach cq. flexmanager en Good Place collega” Noëlla over vroegere beoordelingsgesprekken. We zijn allebei eens aan het opruimen en kwamen onze oude paperassen daarvan tegen. Ik vertelde dat mijn beoordelingen als office manager bij een grote multinational eigenlijk in die context totaal niet positief waren. Die beoordeling klonk gelijk door als een oordeel. In die periode voelde ik me nogal mislukt als “secretaresse-achtige” professional. Want ja, door de negatieve feedback ging ik navelstaren en de uitslag was niet goed: “Tessa deugt niet!”.
Maar via wat omwegen kwam ik uiteindelijk wel op een goed pad richting HR-adviseur en recruiter en vervolgens naar zelfstandig loopbaancoach. En toen bleken diezelfde verbeterpunten ineens precies de kwaliteiten te zijn die ik als ondernemer, coach en trainer nodig heb.
Ieder oordeel heeft zijn voordeel!
“Hee”, zei mijn navel ineens: “die Tessa deugt dus toch… !”
..
Navelstaren
“Navelstaren? Ik zie een soort koprol voor me, maar dat zal wel niet hahaha”, reageerde net iemand op Twitter. Ik heb die term namelijk in mijn bio staan en niet iedereen kent hem, merkte ik.
Navelstaren is misschien niet zo’n heel bekende term en als ie gebruikt wordt, heeft het vaak een negatieve lading: egocentrisch, alleen maar op jezelf gericht zijn, of overmatig met jezelf bezig zijn, niet naar buiten kijken. En zo wordt ie ook vaak gebruikt in taal.
Technisch gezien komt het woord uit het Grieks en is het onstaan vanuit de kunst van het mediteren: het inspecteren van de navel: Omphaloskepsis. Omphalo betekent navel of verwijst mogelijk naar de navelsteen van Delphi en staat symbool voor het middelpunt van de aarde, waarnaar gekeken werd bij meditatie of voor advies. Skepsis is het vergaren van betrouwbare kennis.
Kortom, navelstaren is het zoeken naar betrouwbare eigen wijsheid.
Door coaching ben ik mezelf beter gaan leren kennen, heb ik mijn neiging tot introspectie als kracht aangenomen en dat op een positieve manier!
Daarom vind ik navelstaren een geweldige term en heerlijke bezigheid in goede tijden.
Inderdaad in goede tijden. Want als je een beginnende of niet goed geïnformeerde navelstaarder bent, die zijn betrouwbare eigen wijsheid nog niet heeft (h)erkend, heeft het ook nadelen, waarover later meer.
Maar een geoefend navelstaarder neemt zichzelf als uitgangspunt in de jachtige en veeleisende maatschappij waarin we leven. En dat mag wat mij betreft zeker vaker gebeuren. Dan bedoel ik dus juist niet de egocentrische versie van het vergelijken met anderen voor statusverwerving en zelfs je eigen identiteit kwijtraken omdat je jezelf onderwaardeert omdat je wilt voldoen aan de soms absurde eisen van een ander, een organisatie of de maatschappij.
Maar echt weten wat jij zelf nodig hebt om goed in je vel te zitten. Vooral om zo te voorkomen dat jij één van de 7 op de 10 volwassenen bent, die met een burnout thuis komen te zitten.
Dat soort navelstaren bedoel ik natuurlijk als loopbaancoach!
.
Waarom is navelstaren goed voor je?
♦ Je leert jezelf beter kennen
♦ Je leert jezelf accepteren zoals je bent
♦ Je vergelijkt jezelf niet op een negatieve manier met anderen
♦ Je kijkt naar jezelf met zelfcompassie
♦ Je bent zelf je eigen wijsheid (Delphi)
♦ Je leert van je eigen ervaringen
♦ Je houd het stuur in je eigen handen en bepaalt zelf je koers
.
Kortom:
“Ontdek wie je bent en wees het dan expres!”
.
Maar goed, het kan ook tegen je werken, zeker als je nog niet exact weet wat jouw eigen wijsheid is en wat jouw kwaliteiten eigenlijk zijn. En dat ken ik natuurlijk uit eigen ervaring.
De nadelen van navelstaren
♦ Je neigt alles op jezelf te betrekken
♦ Je komt niet tot actie omdat je blijft peinzen (over jezelf)
♦ Je oordeelt over jezelf als je externe eisen blijft houden
♦ Je vergelijkt jezelf op een nadelige manier met anderen
♦ Je twijfelt aan je eigen wijsheid
♦ Je twijfelt aan je eigen kunde
♦ Je kunt in een neerwaartse spiraal terecht komen
.
Vooral dat vergelijken doen wij veel. Zeker op social media zie je nogal eens wat dingen voorbij komen waardoor je makkelijk gaat twijfelen over jezelf.
Vergelijken is overigens doodnormaal en heel menselijk. Sterker nog, het hoort bij ons en heeft zelfs een doel: er voor zorgen dat je bij een groep hoort, zodat je (evolutionair gezien) kunt overleven. Dat geldt ook voor het kijken en vergelijken van “status”.
En iedereen navelstaart trouwens, dus je hoeft het niet eens te leren. Wat je wel misschien nog kunt leren is het op een constructieve manier toe te passen. Hoe kom je nu tot een positieve manier van navelstaren?
.
Hier een aantal praktische tips:
.
Hardop!
Spreek jezelf tijdens het navelstaren eens hardop aan met een naam. Dat kan een positieve naam zijn, of een naam waarbij je je zelfkritiek meeneemt. Het klinkt gek, maar hardop navelstaren, oftewel een goede dialoog met jezelf aan gaan, werkt heel verhelderend. Vind je dat raar, schrijf dan eens een brief aan jezelf met een goede aanhef.
Humor!
Humor werkt altijd relativerend. Overdrijf eens verschrikkelijk, lach jezelf eens uit of toe of vertel een ander eens hardop wat jij denkt in de vorm van een mop. Ik deed dat laatst naar mijn partner toe, toen hij vroeg (hij kent me al langer dan vandaag) waarom ik zo somber keek… hilariteit alom en ik kon gelijk weer luchtiger kijken!
Hechten!
Ga jezelf leuk vinden, echt, je bent namelijk heel leuk! En precies goed zoals je bent. Bouw dus een hechte relatie op … met jezelf! Dat is nu het hele punt van het navelstaren. Wees eerlijk naar jezelf en accepteer je eigen wijsheid.
.
Vind je dit nog lastig?
.
Dan kan ik natuurlijk alleen maar zeggen: zoek een kampioen positief navelstaren om je te helpen. Daarmee bedoel ik natuurlijk een leuke, eigen-wijze loopbaancoach of een ander positief rolmodel in je omgeving die jouw navel eens van zinnig repliek wil dienen!
.
Neem gerust contact op met mij om samen hardop te navelstaren en mail me voor een afspraak via mijn contactpagina!
.
…. start Making Sense!
Jouw navel zit weer op de goede plek! Mooie blog en ik vind navelstaren ook lekker om te doen 😉
… maar wel met (je) mate!!! 😉